ΆΡΗΣ - Περιστέρι 70 - 80! Τι ψυχρολουσία ήταν αυτή;

Ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει πως χάσαμε αυτό το παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που στο ξεκίνημα του φαινόταν τόσο χαλαρό κ εύκολο που στο γήπεδο συζητούσαμε για το αν θα φτάσει η διαφορά τους 20 ή τους 30 πόντους!

Το ότι δεν έχουμε την τέλεια ομάδα το ξέραμε. Ότι θα έρχονταν κάποια στιγμή κ οι ήττες ήταν σίγουρο. Αλλά όχι να χάνεις ένα παιχνίδι στο οποίο στο ημίχρονο κερδίζεις Α Ν Ε Τ Α με 14 πόντους κ θα μπορούσες να κερδίζεις με πάνω από 20...

Δεν χρειάζεται να τα μηδενίσουμε όλα με μια ήττα, ακόμη κ αν είναι εκτός προγράμματος. Είναι όμως κρίμα. Διότι με τέτοιες ήττες από ομάδες σαφώς κατώτερες, ξενερώνει ακόμη περισσότερο, ο ήδη ξενερωμένος, κόσμος κ το σχεδόν άδειο Αλεξάνδρειο θα έχει ακόμη λιγότερο κόσμο τις επόμενες φορές...

Το παιχνίδι
Δε μπορώ να εξηγήσω τη διαφορά στην απόδοση της ομάδας ανάμεσα στα 2 ημίχρονα. Στο 1ο ημίχρονο ήμασταν φανταστικοί. Πολύ ενέργεια, φοβερή άμυνα, αιφνιδιασμοί, σκοράρισμα από πολλούς παίχτες... Σκορ ημιχρόνου 41 - 27. Και αναρωτιόμασταν όλοι που θα πάει η διαφορά...

Το μόνο αρνητικό ήταν το τραγικό ποσοστό στις βολές. Έλεγα από μέσα μου ότι σε κάποιο άλλο ματς μπορεί να το πληρώσουμε. Που να ήξερα ότι θα το πληρώσουμε στο ίδιο ματς... Σε κάποια φάση είχαμε 1 στις 12 νομίζω, και τελειώσαμε το παιχνίδι με 8 στις 22 βολές! Τραγικό.

Στο 2ο ημίχρονο η ομάδα απλά δεν βγήκε να παίξει. Πολλά λάθη, αργό ρυθμός, βεβιασμένες επιθέσεις. Τους άνοιξε κ ο πάτος στο 4ο δεκάλεπτο στο οποίο πρέπει να έβαλαν 3 συνεχόμενα τρίποντα κ γενικά δεν έχαναν σουτ με αποτέλεσμα να αγχωθούμε ακόμη περισσότερο κ να κάνουμε λάθος επιλογές.

Από τους παίχτες ο μόνος που διασώθηκε ήταν ο Ταπούτος με 22 πόντους αλλά κ αυτός δεν ήταν καλός. Ειδικά στο τέλος έκανε μερικά τραγικά λάθη που στοίχισαν. Και ο Πιρς ήταν καλός όσο έπαιζε αλλά δυστυχώς τραυματίστηκε κ δε μπόρεσε να βοηθήσει στη συνέχεια.

Ποια τα αίτια της ήττας;
Ακούω τόσο καιρό ότι τα 2 παιχνίδια την εβδομάδα θα μας δώσουν καλύτερο ρυθμό. Δεν άκουσα κάποιον να λέει ότι θα προσθέσουν κ κούραση στους παίχτες. Κάτι που φάνηκε σήμερα ειδικά στο 2ο ημίχρονο που δε μπορούσαμε να πάρουμε τα πόδια μας στην κυριολεξία.

Τα έλεγα για τον Τάκερ κ δυστυχώς επαληθεύτηκα. Η ομάδα στηρίζεται πάρα πολύ σε αυτόν με αποτέλεσμα όταν αυτός δεν "τραβάει" να έχουμε πρόβλημα. Σήμερα φάνηκε να είναι πολύ κουρασμένος. Λογικό αφού μέχρι σήμερα έπαιζε πάρα πολλά λεπτά στα παιχνίδια. Χρειαζόμαστε λύσεις κ από άλλους παίχτες.

Βγήκε σήμερα κ το πρόβλημα στους ψηλούς. Χάσαμε κατά κράτος στα ριμπάουντ (32 - 40). Μας πήραν 16 επιθετικά ριμπάουντ! Δηλαδή ανανέωσαν 16 επιθέσεις. Βέβαια όλα αυτά στο 2ο ημίχρονο διότι στο 1ο όλα κυλούσαν ρολόι.

Πέρα από την αγωνιστική κατάρρευση στο 2ο ημίχρονο, παρατήρησα κ ένα πρόβλημα στη νοοτροπία. Οι παίχτες μας φάνηκε να χαλαρώνουν πάρα πολύ όταν είδαν ότι στο 1ο ημίχρονο κέρδιζαν άνετα με διαφορές πάνω από 10 πόντους.

Το ίδιο είχανε κάνει κ στο παιχνίδι με τον παοκ κ η διαφορά από 20+ πόντους είχε πέσει στους 10+. Σίγουρα αυτές τις εναλλαγές στη διάθεση κ την προσπάθεια των παιχτών πρέπει να τις δει ο προπονητής.

Και μια κ λέμε για τον προπονητή, σήμερα δεν βοήθησε την ομάδα κ ο Ντρούκερ. Στο 2ο ημίχρονο όταν μειωνόταν συνεχώς η διαφορά κ δεν είχε τις απαντήσεις. Ίσως να νόμισε κ αυτός ότι το παιχνίδι τελείωσε στο 1ο ημίχρονο...

Η συνέχεια
Σήμερα πήραμε ένα μάθημα όλοι μας. Οι παίχτες, ο προπονητής κ εμείς οι οπαδοί. Κανένα ματς δεν τελειώνει στο ημίχρονο κ κανένα ματς δεν το παίρνεις μόνο με τη φανέλα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επαναληφθεί τέτοια κατάρρευση στο μέλλον.

Το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμη. Δεν ξέρω αν αυτή η ήττα μας βγάλει εκτός του στόχου της 3ης θέσης. Είναι νωρίς για να το πούμε αυτό. Μετά την νίκη στην παράταση με τον Ηλυσιακό κ την ήττα εντός από το Περιστέρι, 2 ομάδες πολύ κατώτερες από τη δική μας (κ δεν το λέω με βάση ονόματος αλλά παιχτών) φαίνεται ότι δεν θα είναι κ περίπατος η κατάκτηση της 3ης θέσης...