Απομυθοποίηση του Κυπέλλου

Όλοι το θέλαμε, όλοι το ζητούσαμε, όλοι στεναχωρηθήκαμε αλλά είναι το Κύπελλο αυτό που μας λείπει;


Η ομάδα έχει κάνει ένα σημαντικό λάθος τα τελευταία χρόνια: έχει θέσει το κύπελλο ως υπέρτατο στόχο. Λογικό είναι αυτό να γεμίζει άγχος τους πάντες: τους παίχτες, τη διοίκηση ακόμη κ τους οπαδούς.

Ειδικά στους 2 τελευταίους τελικούς υπήρξαν στιγμές που είχα τόσο πολύ άγχος που έλεγα "ας τελειώσει ο τελικός κ ας χάσουμε, δε μπορώ άλλο".



Τον τελευταίο μήνα η ομάδα ασχολούνταν μόνο με το κύπελλο. Το μυαλό όλων ήταν εκεί. Στο πρωτάθλημα με το που σιγουρέψαμε τη συμμετοχή στα play off κάναμε αγγαρεία. Ήταν λογικό όταν η ομάδα χάνει το ρυθμό της στα 2 τελευταία παιχνίδια του πρωταθλήματος να μην έχει τον καλύτερο δυνατό ρυθμό στον τελικό που ακολουθεί. Οι μεγάλες ομάδες όμως δεν το κάνουν αυτό. Κυνηγάνε όλους τους στόχους τους και δεν τα παρατάνε όλα για να πάρουν ένα κύπελλο.


Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να απομυθοποιήσουμε το κύπελλο. Το θεωρούμε σαν κάτι σημαντικό ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. ΝΑΙ είναι ένας τίτλος, ΝΑΙ μένει στην ιστορία. Μέχρι εκεί όμως. Ένα κύπελλο δεν σε ανεβάζει επίπεδο.

Παραδείγματα
Πριν 2 χρόνια η ομάδα της Portsmouth κατέκτησε το κύπελλο στην Αγγλία μετά από 69 χρόνια. Όλος ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους κ οι μέρες μετά τον τελικό ήταν μία γιορτή. Φέτος η ομάδα αυτή είναι τελευταία στην Premier League και ενώ συμμετέχει κ πάλι στον τελικό κυπέλλου δεν θα βγει Ευρώπη λόγω οικονομικών προβλημάτων. Αυτό θέλουμε;

Το 1998 ο Πανιώνιος κατέκτησε το κύπελλο απέναντι στον Παναθηναϊκό. Είδατε εσείς να αλλάζει επίπεδο η ομάδα; Είδατε να αυξάνει τους φιλάθλους της; Είδατε μήπως να την υπολογίζει κάποιος περισσότερο από πριν; Εγώ βλέπω μία ομάδα που συντηρείται τροφοδοτώντας με παίχτες τους "μεγάλους" της Αθήνας. Αυτό θέλουμε;

Το 2007 η Λάρισα κατέκτησε το Κύπελλο με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό και αυτή. Την ίδια χρονιά σώθηκε τελευταία αγωνιστική από την πτώση στην Β εθνική, φέτος σώθηκε 2 αγωνιστικές πριν το τέλος. Αυτό θέλουμε;

Το 2008 ο Άρης έχασε το κύπελλο στον Τελικό με τον Ολυμπιακό. ΑΝ το παίρναμε πιστεύετε ότι θα άλλαζε κάτι; Θα έμενε μήπως ο Μπάγεβιτς; Δεν θα μας έπαιρναν τον Αβραάμ; Θα είχαμε περισσότερους φιλάθλους σήμερα; Δε νομίζω. Το μόνο που πιστεύω ότι θα καταφέρναμε είναι να αποβάλλουμε αυτό το άγχος του κυπέλλου.

Τι πρέπει να κάνουμε
Ο Άρης αυτό που χρειάζεται είναι σταθερότητα. Μετά την άνοδο από την Β Εθνική η ομάδα συνεχώς κάνει βήματα μπροστά. Μικρά αλλά σταθερά βήματα. Και έτσι πρέπει να συνεχίσει. Η ομάδα έχει σταθεροποιηθεί στην 4-5 θέση και έχει δημιουργήσει την εικόνα μιας ομάδας που παίζει όμορφο ποδόσφαιρο.

Σιγά σιγά πρέπει να γίνει το βήμα προς τα πάνω. Δυστυχώς δεν έχουμε τον ματσωμένο παράγοντα να χώνει εκατομμύρια χωρίς να τον νοιάζει. Γι'αυτό όλα πρέπει να γίνουν με μέτρο. Πρέπει να μείνει ο Κούπερ στην ομάδα τουλάχιστον 3 χρόνια ώστε να μπορέσει να δουλέψει κ να χτίσει χωρίς την πίεση του χρόνου. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος.

ΟΚ αν πάρουμε κ κανά κύπελλο δε θα μας χαλάσει αλλά ρε παιδιά δεν θα τα γκρεμίσουμε όλα για ένα κύπελλο. Είχαμε να παίξουμε σε τελικό 33 χρόνια και έχουμε παίξει σε 4 τα τελευταία 8 χρόνια και αυτό από μόνο του είναι επιτυχία.

Εγώ προσωπικά, προτιμώ να παίζω σε τελικούς κ να τους χάνω παρά να τους βλέπω από τον καναπέ. Και όταν αντιμετωπίσουμε τον τελικό κυπέλλου σαν ένα οποιοδήποτε ματς τότε θα είναι πιο εύκολο να τον κερδίσουμε.

Υ.Γ. Για τον κόσμο δεν γράφω. Δεν χρειάζεται να πω τπτ τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους.

Υ.Γ. Το ίδιο ακριβώς άρθρο θα έγραφα και αν το παίρναμε το κύπελλο.