Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Παναθηναϊκός - ΆΡΗΣ 1-1 Αντί για 0-1

Στις 8 Ιανουαρίου του 2011 είχα βγει με τίτλο "Έτσι θέλω - ΆΡΗΣ 1-0. Η πραγματικότητα ; ; ; Παναθηναϊκός -ΆΡΗΣ 1-1". Για το ακυρωθέν γκολ του Μίσελ. Πεντακάθαρο γκολ ήταν και ακυρώθηκε... Σήμερα, μήπως πρέπει να βγω με τον ακριβώς ίδιο τίτλο ; ; ; Απλά αντί για 1-1, να γράψω για 0-1 ; ; ; Ποιο πέναλτι και ποιοι 10 παίχτες ρε απίθανη ελληνική δικαιοσύνη ; ; ; Κίτρινη για θέατρο μήπως ήταν ; ; ; 



Την ώρα που έπρεπε, ήρθε το γκολ της ισοφάρισης (νίκης κανονικά). Ένας βαθμός (τρείς έπρεπε να ήταν κανονικά) σημαντικότατος. Που από πολλούς δεν λογαριαζόταν στο πρόγραμμα. Ότι κι αν γίνεται, ο ΆΡΗΣ είναι ΆΡΗΣ. Η φανέλα είναι Βαριά. Το μόνο που θα ήθελα να πω στους παίκτες μας είναι ότι έπρεπε να βγούν στην αντεπίθεση από νωρίς. 

Ο Παναθηναϊκός, είναι ο χειρότερος των τελευταίων ετών. Αν δεν βγεις στην κόντρα στο 0-0, πότε θα βγείς...

Το παιχνίδι, ήταν μετριότατο ως κακό από πλευράς θεάματος. Ο χρόνος κυλούσε και το 0-0, έμενε. Ένα απίθανο πέναλτι που δώθηκε και η αποβολή του Παπαζαχαρία άλλαξαν την ροή του αγώνα. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, εδώ. Πρωταθληματάκι είχαμε και πρωταθληματάκι θα έχουμε.. Ποιο πέναλτι ρε σεις ; ; ;

Και με 10 παίχτες, βρήκαμε τα αποθέματα και βγήκαμε μπροστά. Και κάπου στο 88, τους καρφώσαμε με τον Γιαννιώτα. 1-1 (που θα έπρεπε να γράφει 0-1) και άντε γεια. Θα έπρεπε , όμως να ψάξουμε τις κόντρες νωρίτερα. Και όχι να περιμένουμε απλά, τον αντίπαλο.

Ας ελπίσουμε αυτό το γκόλ, αυτός ο βαθμός (βαθμοί κανονικά), να αποτελέσουν ένα ηλεκτροσόκ για τη συνέχεια. Και ο Γιαννιώτας, μπορεί να παίξει ακόμα καλύτερα, αλλά και οι νεαροί μπορούν να αποδώσουν παραπάνω. Γκολ, ψυχολογίας. Γκολ, αλλαγής κλίματος ας ελπίσουμε να είναι αυτό του Γιαννιώτα.

Λίγο - πολύ, όλοι μαζεύουν βαθμούς. Με εξαίρεση την αεκ. Που κι' αυτή θα αρχίσει σιγά - σιγά.  Οπότε, ο πόντος ήταν σπουδαίος.

Για όσους σας φαίνεται παράξενο που λέω ότι πρέπει να ήταν διπλό γιατί δεν είδα κανένα πέναλτι και εσείς λέτε ότι ο Παναθηναϊκός είχε την κατοχή και τις ευκαιρίες θα σας πω ποια κατοχή και ποιες ευκαιρίες ; ; ; Ποδόσφαιρο είναι και πετυχημένος είναι αυτός που σκοράρει ... Τα 70-30 σε κατοχή και τα 15-1 κόρνερ και τα 15-2 ευκαρίες δεν δίνουν βαθμούς. Τα γκολ ειναι αυτά που δίνουν βαθμούς.

Αν κάνω γκολ, μια στις δύο ευκαιρίες μου αρκεί. Δεν θέλω κάτι άλλο. Κάντε εσείς 12 ευκαρίες για να σκοράρετε από πέναλτι... Και έχετε 65% κατοχή μπάλας για να σκοράρετε από πέναλτι...

Επίσης, για την φάση που οι φίλοι του Παναθηναϊκού ζητούν πέναλτι για το μαρκάρισμα του Πουλίδο στον παίχτη τους, θα σας υπενθυμίσω το μάτς στο Βικελίδης στις 24-1-2010 της σεζόν 2009-2010. Ο Χαβίτο έμπεινε στην περιοχή τους (μπροστά στην θύρα 1) και ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, τρέχει με φόρα και σταματάει ακριβώς μπροστά του. Ο Χαβίτο έπεσε από την φόρα και ο ρέφερι έδωσε "παίζεται"... Κάπως έτσι ήταν η φάση και χθες..

Ακολουθούν οι "επιβήτορες". 3 μέρες μετά του Αγίου Δημητρίου. Θα ήθελα να παίξουμε ακριβώς του Αγίου Δημητρίου, γιατί έχω παράδοση θετικών αποτελεσμάτων σε γιορτές, γενέθλια κλπ..Δεν τρέχει τίποτα όμως...

Ψηλωμένοι θα ρθουν αυτοί, σκεπτόμενοι ποιος ΆΡΗΣ κλπ... Μας βολεύει αυτό. Μόνο να κερδίσουμε πράγματα έχουμε, αν μας υποτιμούν οι αντίπαλοι...






4 σχόλια:

VardARIS είπε... 22 Οκτωβρίου 2012 στις 1:05 π.μ.

Γεια σου Jim,

μάλλον ήσουν στην καφετέρια, εδώ στο blog είχαμε καλή παρέα, αρκετά άτομα ήμασταν στο shoutbox και είδαμε όλοι μαζί το ματς.

Από εκεί και πέρα αυτό που είδαμε όλοι είναι μια αλλαγή στην ψυχολογία της ομάδας. Η αντικατάσταση προπονητή έφερε αποτέλεσμα, καθώς είδαμε τους παλιούς Κασναφέρη και Παπαστεριανό να είναι καλοί, ενώ και οι μικροί έπαιξαν ψυχομένα.

Σε αντίθεση με τον προηγούμενο αγώνα με αντίπαλο την άεκ, που εκεί κλέψαμε τον πόντο, (μια ευκαιρία - ένα γκολ), σήμερα η εικόνα ήταν εντελώς διαφορετική. Κάναμε ευκαιρίες και βλέπεις ότι έστω και με 10 παίκτες η ομάδα βγήκε μπροστά, κέρδισε κόρνερ, ο Αγκάνθο και πάλι έκανε πολύ καλό ματς.

Επιτέλους δεν είχαμε συνεχείς αλλαγές θέσεων των παικτών... Άντε να δούμε. Καλή συνέχεια στο δίδυμο!

Unknown είπε... 22 Οκτωβρίου 2012 στις 2:43 μ.μ.

Όντως πολύ ωραία ήταν εδώ στο μπλογκ έξι άτομα ήμασταν.

Η καλύτερη εμφάνιση της ομάδας μέχρι τώρα, απέναντι σε έναν Πάο που μόνο Πάο δεν είναι. Καλή λειτουργία μεσοαμυντικά, σφιχτό κέντρο και πολλές αξιόλογες ευκαιρίες μπροστά.

Για το διαιτητή τι να πει κανείς. Βρίζαμε τα πάντα αλλά ευτυχώς μπήκε το γκολ. Φαντάζεστε να φεύγαμε ηττημένοι με 1-0 με αυτό το... πέναλτι (;).

Μπράβο στους Πασιαλή-Μπουγιουκλή, ας τους δοθεί η ευκαιρία.

Skolix είπε... 22 Οκτωβρίου 2012 στις 8:42 μ.μ.

Ήταν μια εμφάνιση όπως έπρεπε να είναι. Δε βγάλαμε μάτια, άλλωστε ποτέ δεν το απαιτήσαμε από αυτή την ομάδα. Παίξαν όμως με πάθος, συνοχή και πλάνο. Όπως είπε και ο Πασσιαλής, στο υποβαθμισμένο ελληνικό πρωτάθλημα δε χρειάζεται να κάνεις πολλά. Καλή άμυνα, καλή φυσική κατάσταση και πάθος χρειάζονται για να μην έχεις περιπέτειες.

Ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο πλέον. Δεν γίναν όλοι παικταράδες, αλλά είδαμε κάποιους παίκτες εμφανώς βελτιωμένους (Καζναφέρης, Κοέλιο, Παπαστεριανός). Ο Αγκάνθο έχει προσδώσει προσωπικότητα στην επίθεση, όπως έχει και το τέρμα με τον Βελλίδη. Ο Ψυχογιός είναι μια χαρά για να κάνει 2-3 βασικά πράγματα. Το κεντρικό δίδυμο αποτελείται από καλούς παίκτες, αλλά πολύ αργούς. Νομίζω δεν κάνει να παίζουν μαζί. Ίσως ο Παντίδος να συμπληρώνει καλύτερα τον Πουλίδο ή τον Παπαζαχαρία.

Δεν έχει τελειώσει τίποτα. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια. Η ομάδα εξακολουθεί να βρίσκεται σε δεινή θέση και ίσως την άλλη Δευτέρα να βρίσκεται και κάτω από τη ζώνη. Πρέπει να δουλέψουν όλοι πολύ πολύ σκληρά.

jim είπε... 22 Οκτωβρίου 2012 στις 9:20 μ.μ.

Προσέξτε να δείτε τώρα... Το προπονητικό μας δίδυο (Πασιαλής - Μπουγιουκλής) γνωρίζει την πλειοψηφία των παιχτών (νεαρων) από τα τμήματα υποδομής.. Οπότε, γνωρίζουν τα ατομικά χαρακτηριστικά του καθενός, πως μπορουν να δουλέψουν και να βελτιωθούν, που μπορούν να φτάσουν και πως μπορούν να αποδώσουν ως σύνολο...

Αυτό είναι θετικό στοιχείο. Το να έχεις προπονητή που προέρχεται μέσα από την ομάδα. Το έκανε η Ίντερ με τον Στροματσιόνι, αν θυμάμαι καλά το χε κάνει η Σπόρτινγκ με τον Πάολο Μπέντο. Και το μεγαλύτερο παράδειγμα απ' όλα, μακράν είναι του Βιλανόβα στην Μπαρτσα. Ο οποίος ηταν προπονητλης στις μικρές ομάδες του κλαμπ και εγινε της πρώτης, τώρα.. Όλα τα παιδιά που προέρχονται από τον συλλογο τα γνωριζει για χρονια, απο μικρά..

Φυσικά, με τα δεδομενα της ομαδας μας, δεν πρεπει να χουμε απαιτησεις τρελές γιατί τους προπονητες τους αλλαζουμε σαν τα πουκαμισα..

Από κει και πέρα, πρέπει να ερθουν και νίκες. Όλοι κερδίζουν λίγο-πολύ..

Και μεταξύ μας, τώρα... Η ομάδα κινειται στο 10-14 (για θεσεις στην βαθμολογια μιλαω). Και ετσι πως εχει η κατασταση, δυσκολα θα αλλαξει αυτο στο μελλον...

Κανεις δεν ειναι ευχαριστημενος μ' αυτη την κατασταση.. Πόσο μάλλον όταν δεν είσαι και μονος σου, στη πόλη...

Το τι πρέπει να γινει είναι θεμα που δεν κλεινει...