Ξεκινώντας, την πορεία μας στην Ευρώπη, καταρχήν, θέλαμε να αποκλείσουμε τον πρώτο μας αντίπαλο και μετά να τα δώσουμε όλα στα play off του Europa Leauge, για να μπούμε στους ομίλους της διοργάνωσης...
Η κλήρωση, με την Γιαγκελόνια, φάνηκε εύκολη στα μάτια πολλών και όντως, στο πρώτο ματς στην Πολωνία έγινε πράξη αυτή η σκέψη... Με δύο γρήγορα γκολ, κλειδώσαμε το ματς και το γκολ των Πολωνών, δεν έφτασε για να μας στερήσει την νίκη...
Στην Θεσσαλονίκη, μπορεί να προηγηθήκαμε, αλλά, από την μία η τύχη και από την άλλη η κακή απόδοση αρκετών παιχτών μας, λίγο έλειψε να μας στοιχίσουν...Βρεθήκαμε, να χάνουμε 1-2, αλλά ευτυχώς ο Τσέζαρεκ, ισοφάρισε με εκτέλεση πέναλτι...
Η κλήρωση με την Αούστρια Βιέννης των 60 τίτλων, θεωρήθηκε βατή... Όμως, αν δεν ήμασταν συγκεντρωμένοι, το σίγουρο ήταν ότι θα την "πληρώναμε"...
Στο πρώτο μέρος, παρουσιαστήκαμε, κακοί και από τύχη, δεν δεχτήκαμε κάποιο γκολ...
Στο δεύτερο μέρος, όμως, η ομάδα μας, πήρε τα ηνία του αγώνα και έχασε πολλές ευκαιρίες για γκολ... Όμως, η στρόγγυλη θεά μας χαμογέλασε στο 91, όταν ο Ρουίζ την έστειλε να αναπαυτεί στα δίχτυα των Αυστριακών...
Μία μεγάλη και καθαρή νίκη ήταν γεγονός...
Στην Βιέννη, μία εβδομάδα αργότερα, με την παρουσία των 1500 και πλέον οπαδών μας, ψάχναμε ένα γκολ. Ξέραμε, ότι, αν βάζαμε ένα γκολ, δεν θα τρώγαμε τρία μετά...
Η κούρσα του Κάλβο, η ασίστ στο Ρουίζ και το άψογο τελείωμα του τελευταίου, έστειλαν την ομάδα και τους οπαδούς της στα ουράνια...
Οι πολυπόθητοι όμιλοι ήταν γεγονός... Μία ακόμα τεράστια επιτυχία στην Ευρώπη για την ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΑΣ...Απολαύστε την πρόκριση μέσα στη Βιέννη...
27-8-2010 Ώρα, περίπου 14:30 μεσημβρινή και ο μεγάλος Ντιέγο Φορλάν, τραβάει το χαρτάκι που γράφει ARIS THESSALONIKI και μας τοποθετεί στον λάκκο των λεόντων...
Ποια ήταν τα λιοντάρια; Ατλέτικο Μαδρίτης, Μπάγερ Λεβερκούζεν και Ρόζενμποργκ... Από εκατοντάδες χιλιάδες στόματα ΑΡΕΙΑΝΩΝ,βγαίνει η ιαχή "άσε μας ρε Φορλάν"...
Ο Νίκος Λαζαρίδης, στο παραπάνω βίντεο, είπε πως θα τα δίναμε όλα... Σχεδόν όλοι οι οπαδοί μας και οι φίλοι άλλων ομάδων, έχουν "καταδικάσει" σε αποκλεισμό την ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ... Που να ξέραν όμως......
16-9-2010 και το πρώτο ματς των ομίλων είναι γεγονός... Τόπος: Κλεάνθης Βικελίδης, ώρα 20:00 βραδινή, αντίπαλος. Η μυθική Ατλέτικο Μαδρίτης, που πριν 4 μήνες σήκωσε το τρόπαιο Europa League και 2 βδομάδες πριν είχε στεφθεί υπερπρωταθλήτρια Ευρώπης.
Στις σκέψεις των περισσότερων, μία ήττα τιμητική, θα φάνταζε ένα πιθανό σενάριο....
Η ομάδα μας, όμως, τους ξεγελά όλους και κατατροπώνει την υπερπρωταθλήτρια Ευρώπης....
Στο γήπεδο, επικρατεί, πανζουρλισμός και ο ΆΡΗΣ, συζητιέται σε όλα τα ποδοσφαιρικά στέκια της Ευρώπης...
Το ταξίδι στο μακρινό Τρόντχάϊμ δύσκολο και ο καιρός κακός παράγοντας... Οι παίχτες μας, κάθονται πίσω στο δεύτερο μέρος και μοιραία δεχόμαστε το δεύτερο γκολ... Μία άδοξη ήττα είναι γεγονός...
Όμως, κανείς, δεν το βάζει κάτω και το ταξίδι συνεχίζεται....
Επόμενος αντίπαλος, η σκληροτράχηλη Μπάγερ Λεβερκούζεν και όλοι γνωρίζουμε, ότι μόνο εύκολο έργο δεν θα έχουμε....
Στο κατάμεστο, για μία ακόμη φορά, Κλεάνθης Βικελίδης, το πρώτο coreo στις κερκίδες του γηπέδου μας είναι γεγονός...
Στο αγωνιστικό κομμάτι, οι δύο ομάδες προσέχουν ιδιαίτερα την άμυνα τους και οι ευκαιρίες είναι ελάχιστες. Αξέχαστη, θα μας μείνει, η μεγάλη ευκαιρία του Κόκε, όταν στο 56, έχασε ένα ανεπανάληπτο τετ α τετ...
Λίγες ώρες αργότερα, μεταξύ μας, λέγαμε, στα ράδιο μας την φράση: "βάλτο ρε αρχηγάρα να γκρεμίσουμε το γήπεδο και να το φτιάξουμε εμείς οι ίδιοι πετραδάκι-πετραδάκι μετά"....
Η επίσκεψή μας, στην Γερμανία, έκρυβε μία αισιοδοξία, που πήγαζε, από τις εμφανίσεις της ομάδας, μέχρι εκείνο το σημείο... Ο ΆΡΗΣ, εκείνο το βράδυ, πέρασε την πιο άτυχη βραδιά του στην Ευρώπη, γιατί έκανε το καλύτερό του παιχνίδι στην Ευρώπη, μοιραία, όμως, χάσαμε στο 90....
Οι οπαδοί μας, για μία ακόμη φορά, δίνουν το βροντερό παρόν, στηρίζοντας την ομαδάρα μας... Μεταξύ τους, πολλά αδέρφια μας, από την Γερμανία, οι οποίοι άφησαν το λαρύγγι τους στις κερκίδες του Bay Arena....
Το ταξίδι στην Μαδρίτη και η ελπίδα της νίκης που θα μας έφτανε, μία ανάσα από την πρόκριση, χαρακτηριζόταν παραμύθι....
Σχεδόν, κανείς, για μία ακόμη φορά, δεν πίστευε στο θετικό αποτέλεσμα... Ακόμα και γω, που από την φύση μου είμαι αισιόδοξος, οφείλω να ομολογήσω, ότι ήμουν αρνητικός...
Και χωρίς δισταγμό, θα πω τι έλεγα για εκείνο το ματς: Έλεγα ότι με 4-0 δεν θα στενοχωριόμουν, με 3-0 θα ήταν μια φυσιολογική ήττα, με 2-0 θα ήταν μια χαρά, με 1-0 θα έκλαιγα από ατυχία, με 0-0 θα σούρωνα για 2 μήνες και με διπλό, θα έκοβα.... Ας μην πω τι θα έκοβα.... Πόσο ανόητος ήμουν για πρώτη φορά....
Στο 53ο λεπτό περίπου ο Σέρχιο, ισοφαρίζει με εκτέλεση πέναλτι και στο 83ο λεπτό, έρχεται το θαύμα...
Ο Λαζαρίδης (άφθαρτος πόντιος, όπως τον λέω εγώ), στέλνει την μπάλα στα δίχτυα των Μαδριλένων και εμάς στα ουράνια, αφού μας βάζει μπροστά στο σκορ....
Τα πανηγύρια στις κερκίδες του Καλδερόν είναι ξέφρενα, καθώς επίσης και στην Πόλη του Θεού...
Τίποτα, πια, δεν μπορεί να γίνει για να μας σταματήσει, σκέφτονται όλοι οι οπαδοί μας...
Απίστευτο και όμως ΑΡΕΙΑΝΟ....
Η πρώτη νίκη Ελληνικής ομάδας σε Ισπανικό έδαφος είναι πλέον γεγονός...
Από πάνω, οι καλύτερες στιγμές, από το μεγαλύτερο διπλό που πέτυχε ποτέ Ελληνική ομάδα στην Ευρώπη....
Απολαύστε τες ! ! !
16-12-2010...Μία νίκη, επί της αδιάφορης, αλλά, όλως τυχαίως παθιασμένης και προκλητικής Ρόζενμποργκ, μας στέλνει στους 32 του Europa Leauge....
Ομάδα που δεν είναι για κρίσιμα ματς, αποκαλούν κάποιοι ανίδεοι την ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΑΣ...
Φυσικά, αυτοί, θα πάρουν την απάντηση τους από την ΑΡΕΙΑΝΑ μέσα στο γήπεδο....
Ο super3, σχεδιάζει, ένα coreo, μέσω του οποίου δείχνει την αγάπη του για την ομάδα, εδώ και 22 χρόνια...
Το άγχος για το γκολ είναι μεγάλο... Το κρύο τσουχτερό... Όλοι, όμως, είναι αισιόδοξοι... Αυτή τη φορά, θα φύγουμε με το χαμόγελο στα χείλη ΕΜΕΙΣ, είναι η σκέψη που κυριαρχεί στο μυαλό όλων....
Και γίνεται, πραγματικότητα... Ο Τσέζαρεκ, ύστερα από κόντρα σε σουτ του Σέρχιο, ανοίγει το σκορ και ο Φατί στο 92ο λεπτό, ολοκληρώνουν τον θρίαμβο της μεγαλύτερης πορείας του ΆΡΗ στην Ευρώπη, αλλά και μιας από τις μεγαλύτερες πορείες Ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη...
Οι οπαδοί μας, εκστασιασμένοι στις κερκίδες ζητωκραυγάζουν και κάνουν σκέψεις για ακόμη μεγαλύτερα πράγματα.....
Στο άλλο ματς του ομίλου, ο Γερμανός, αποδεικνύεται, φιλότιμος και φέρνει 1-1 με την Ατλέτικο...
Η "βοήθεια" του, όμως, είναι αχρείαστη, αλλά κερδίζει την συμπάθεια των φίλων του ΆΡΗ....
Επόμενος αντίπαλος, η Αγγλική Μάντσεστερ Σίτυ, των πλούσιων Αράβων... Με μεγάλο ενδιαφέρον περιμένουνε την νέα περιπέτεια της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ ΜΑΣ....
Υ.Γ.1: Ευχαριστούμε το ARIS director, όπου με τα πολύτιμα βίντεο του σε κάθε ματς του ΆΡΗ, μας βοήθησε να βλέπουμε εκτεταμένα στιγμιότυπα της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ ΜΑΣ...
Υ.Γ.2: Ήταν, το καλύτερο post, που έκανα μέχρι τώρα.... Το απόλαυσα, όσο κανένα άλλο.... Μακάρι να κάνω χιλιάδες τέτοια ακόμη.....
Υ.Γ.3 : Ηθικό δίδαγμα: Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάμε κάτι στο ποδόσφαιρο. Όλα είναι πιθανά... Αυτό, απευθύνεται κυρίως σε μας τους ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ, που έχουμε περάσει πολλά...
Υ.Γ.4: Η κλασσική μου ατάκα....
Α Ρ Ε Ι Α Ν Α Ρ Α Μ Η Ν Σ Τ Α Μ Α Τ Α Σ Ν Α Μ Α Σ Τ Ρ Ε Λ Α Ι Ν Ε Ι Σ ! ! !
18 σχόλια:
Τα συγχαρητήρια μου για την ανάρτηση. Ειλικρινά.
Από κει και πέρα το ευρωπαϊκό ταξίδι συνεχίζεται κι όπως λες όλα είναι πιθανά. Σι΄γα μην φοβηθούμε την Σίτι.
Δεν με νοιάζει αν κερδίζω ή χάνω. Με νοιάζει να τα δίνω όλα μέσα στο χόρτο. Να ιδρώνουν την φανέλα. Να σέβονται τον κόσμο.
Καλές γιορτές ρε παίχτη. Να είσαι καλά.
Ευχαριστώ πολύ φίλε KANTHARE! ! !
Και συ ότι επιθυμείς...
Ήθελα να κάνω ένα τέτοιο post γιατί πίστευα ότι θα άξιζε τον κόπο...
Στην κυριολεξία, ήταν το απολαυστικότερο post, που έχω κάνει ως τώρα...
Για να δούμε...Που θα σταματήσει η ομάδα την πορεία της...
Πράγματι Jim, το post σου είναι απολαυστικό...
Αυτό το post red, το έφτιαχνα στο μυαλό μου από το διπλό στο Καλδερόν...
Σκεφτόμουν, να το αναρτήσω την περίοδο των Εορτών (τωρα δηλαδή)...
Και φανταζόμουν, την απόλαυση, που θα προσέφερε, όχι μόνο σε μένα, καθώς το έφτιαχνα, αλλά και σε όλους τους φίλους που θα το απολαύσουν...
Χρόνος υπάρχει άφθονος, αυτες τις μερες, οπότε μπορούμε να τα δούμε όλα...
Jim όντως μπράβο πολύ ωραίο το post σου!Ευτυχώς που στο Καλδερόν δεν ακούγεται ο ξενέρωτος ο Κανελλάκης...
geokampour
Φιλε πολυ ωραίο το post όντως!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια...
Ήταν πραγματικά μεγάλη ευχαρίστηση μου να φτιάξω αυτό το post...
Μακάρι, στο μέλλον, η ομάδα να μας ωθήσει να κάνουμε πολλά τέτοια post ακόμη και αυτό να είναι μια σταγόνα στον ωκεανό...
Φίλε geo, η αλήθεια είναι ότι οι μη ΑΡΕΙΑΝΟΙ speaker, δεν είναι τόσο εκδηλωτικοί όσο οι ΑΡΕΙΑΝΟΙ...
Πάντως η ομάδα του ARIS director, φρόντισε για όλα...Έκανε τις απαραίτητες μίξεις και τα βόλεψε όλα...
Και από βδομάδα, ετοιμάζουμε κι' άλλα αφιερώματα...
Πραγματικα το συγκεκριμενο αρθρο ειναι ενα απο τα καλυτερα που εχουν γραφτει εδω μεσα,κ γιατι εσυ χαρηκες που το εγραψες αλλα κ γιατι εμεις δεν χορταινουμε να το διαβαζουμε αφου μας φερνει στο μυαλο κ την καρδια ομορφες εικονες.Το προηγουμενο post για το πρωταθλημα το διαβασα με μιση καρδια,κ φυσικα δεν φταιτε εσεις για αυτο!
Απλα διαφωνω σε αυτα που γραφεις για την προκλητικη Ροζεμποργκ στο τελευταιο ματς.Εμενα μου αρεσε ο τροπος που προσεγγισαν το συγκεκριμενο αγωνα οι Νορβηγοι μια κ ηρθαν να παλεψουν για την νικη χωρις να κανουν ταμπουρι στην αμυνα(θυμισου ποσες ευκαιριες καναμε στο 1ο ημιχρονο) κ αυτα τα ανοητα καραγκιοζλικια των ελληνικων ομαδων με τις καθυστερησεις κ το παγωμα του ρυθμου.
Κ ακριβως αυτη η σταση των Νορβηγων,δινει μεγαλυτερη αξια στην νικη μας κ γενικα στην προκριση αφου ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕ ΤΙΠΟΤΑ Κ ΠΡΟΚΡΙΘΗΚΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΓΚΙΑ ΜΑΣ Κ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΜΑΣ!Μακαρι κ οι Ελληνικες ομαδες να παιζαν ετσι στο πρωταθλημα μας κ να μην ειχαμε τις Μπαρτσελονες που γραφατε αλλη φορα..
υ.γ.1 ευχομαι το επομενο post για την ευρωπαικη μας πορεια να μας ξυπναει ακομα πιο ομορφες εικονες κ συναισθηματα!
υ.γ.2 χρονια πολλα κ καλη χρονια σε ολους μας παιδια κ μακαρι η ομαδα μας να μας δωσει πολλες χαρες!
Avenger3
Γειά σου φίλε avenger3...Χρόνια Πολλά και ευτυχισμένα...
Χαρακτήρισα "προκλητική", την Ρόζενμποργκ, λόγω των δηλώσεων τους...
Παρόλα αυτα, έτσι πως το θέτεις εσύ το θέμα, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο...
Μακάρι, να έρχονται όλες οι Ελληνικες ομάδες, για την νίκη, όπως ήρθε η Ρόζενμποργκ και να παίζουν ανοιχτό ποδόσφαιρο...
Ευχόμαστε όλοι, κάθε τετοια περίοδο και όχι μόνο τετοια περίοδο να υπάρχουν αφορμές για ανάλογα αφιερώματα...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΓΚΕΣ.ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ
JIM ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ
ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ.
ΠΑΝΤΩΣ ΣΤΟ ΜΑΤΣ ΛΕΒΕΡΚΟΥΖΕΝ ΑΘΛΕΤΙΚΟ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΧΑΤΗΡΙ.ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΜΑΤΣ ΝΑ ΕΛΗΞΕ 1-1 ΑΛΛΑ ΕΙΔΑ ΤΙΣ ΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΤΣ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ 1-3.
ΤΕΣΠΑ ΟΣΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ Η ΜΠΑΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΣΟ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΕΥΡΩΠΗ.
ΠΑΝΤΩΣ Η ΟΜΑΔΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗΣ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΑΤΣ.
NAVAS, Χρόνια Πολλά φίλε μου...
Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια....
Μακάρι, να κάνουμε πολλά τέτοια post ακόμη για να μας κρατούν συντροφιά τις νύχτες και τις μερες...
Στο μάτς του Λεβερκούζεν, όντως ήταν για 1-3 και 1-4 βάση φάσεων...
Είχε και πολύ χιόνι εκείνη την βραδιά εκεί...
Συμφωνώ απόλυτα στις δύο τελευταίες φράσεις σου, ότι η μπάλα μας θέλει στην Ευρώπη και ότι κάναμε το καθήκον μας....
Επιβάλλεται, όμως, να προσαρμοστούμε και στις εδώ συνθήκες...
Συγχαρητήρια παιδιά για το Blog σας το οποίο χαρακτηρίζεται από ποιότητα και υγεία όσων αφορά τις απόψεις σας, άξια βρίσκεται στους σελιδοδείκτες μου εδώ και αρκετούς μήνες…
- Jim, φοβερό άρθρο που τα συνοψίζει όλα… για μία ακόμα φορά μπράβο…
Γιώργος
Φίλε Γιώργο, σ' ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα πολύ καλά σου λόγια...
Όλα, πηγάζουν, από την αστείρευτη αγάπη που έχουμε για τον ΆΡΗ ΜΑΣ...
Σου εύχομαι Χρόνια Πολλά και Ευτυχισμένα...
Βιαστηκες ρε jim, το post επρεπε να γινει μετα το Δουβλινο!
Ωραίος ο skolix...
Ας θεωρήσουμε, ότι αυτό είναι το πρώτο μέρος και το άλλο θα είναι το δεύτερο μέρος απο την φάση των 32 και μετά...
Και μετά, θα τα ενώσουμε και τα δύο μαζί για τρελά γούστα....
Καλή η σκέψη μου;;;;χαχα
Ο ΑΡΗΣ είναι για τα ψηλά πατώματα του Europa League και όχι για το σαχλό ελληνικό ποδόσφαιρο.
Sifakis3
Όσες φορές και αν το διαβάσω ανατριχιάζω. Απίστευτη πορεία, μας έκανε όλους να νιώσουμε περήφανοι. Συγχαρητήρια Jim.
Sifakis3
Δημοσίευση σχολίου