Όταν χάνεται η αξιοπρέπεια

Είναι πραγματικά άξιο απορίας πως γίνεται να πας να γράψεις κάτι για την αγαπημένη σου ομάδα και από τα τόσα πολλά άσχημα συναισθήματα που έχεις, να μην ξέρεις τι τίτλο να βάλεις και πως να αρχίσεις...

Η κατάσταση έχει ξεφύγει προ πολλού. Σαν βροχή πέφτουν οι δηλώσεις. Υπάρχει ένας καταιγισμός δηλώσεων, απόψεων... Και να πεις, ότι βγαίνει και κάποια άκρη από όλο αυτόν τον καταιγισμός δηλώσεων πάει κ' έρχεται. Έλα όμως που δεν βγαίνει...

Ξέρετε, που καταλήγω γι αυτόν τον καταιγισμό δηλώσεων και απόψεων ; ; ; Ότι, οι απόψεις είναι να τις κωλοτρυπίδες... Ο κάθε ένας έχει και από μία...

Όλοι βγαίνουν και μιλούν και δηλώνουν... Και μάλιστα το κάνουν με τέτοιο τρόπο που σε φτάνουν σε σημείο να τους λυπηθείς κιόλας... Και το χειρότερο απ 'όλα δεν είναι αυτό... Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι αν βάλουμε κάτω όλες τις δηλώσεις τους, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κανείς δεν φταίει για τίποτα....

Πραγματικά... Ακόμα και τώρα, άκρη δεν βγαίνει. Όλο δικαιολογίες, επικλήσεις συναισθηματικές και συζητήσεις ατελείωτες. Και από ουσία μηδέν. Εδώ, ουσία θέλουμε όμως. Ερωτήσεις από δω, απαντήσεις από κει, ερωτήσεις στην βήτα εθνική και δεν συμμαζεύεται... Και δεν βρίσκεται ένας - όχι δύο, αλλά ένας - να τους ρωτήσει το εξής απλό ερώτημα... Π-Ω-Σ δημιουργήθηκαν όλη αυτή η κατάσταση ; ; ;

Απάντηση δεν πρόκειται να πάρουμε ούτε το 5.167 μετά Χριστόν... Βλάκες είμαστε που καθόμαστε και τους ακούμε όλους... Πραγματικά. Εκεί κατέληξα. Άκρη δεν βγαίνει. Και ποτέ δεν βγήκε.

Να σας πω την αλήθεια δεν συμφωνώ με τίποτα στην ομάδα. Δεν μου αρέσει τίποτα. Ούτε η επιστροφή Σκόρδα, ούτε ο καταιγισμός δηλώσεων των παραγόντων της ομάδας, ούτε οι ελπίδες που έχουν κάποιοι ακόμα, ούτε αυτή η ενότητα των συνδέσμων. Καλά με το τελευταίο γελάω κιόλας από τα νεύρα.

Χρόνια τώρα φώναζα κι έλεγα ότι ως ΆΡΗΣ θα πάμε μπροστά μόνο αν είμαστε ενωμένοι και κάποιοι άκουγαν απόψεις αντίθετες με τις δικές τους και γινόντουσαν θηρία.. Και τώρα, που φτάσαμε ένα χιλιοστό από την πτώση και τον αφανισμό θυμήθηκαν να ενωθούν. Καλά κρασιά. Αργήσατε κάτι χρόνια...

Επίσης, από την μεριά των οπαδών οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έπρεπε να γίνουν κάπου στο 2008-2009-2010-2011.... Τώρα είναι αργά...

Πραγματικά, η λέξη Α-Η-Δ-Ι-Α είναι πολύ λίγη για να περιγραφεί τόσο η κατάσταση, όσο και τα συναισθήματα του κόσμου. Θα μπορούσαμε να μιλάμε και να γράφουμε για ώρες και για μέρες, αλλά δεν έχει αξία. Δεν αξίζει πραγματικά. Χάθηκαν τα κίνητρα μας, τα όνειρα μας, οι στόχοι μας.

Στην κυριολεξία, δεν μου αρέσει τίποτα στην ομάδα. Και πιστεύω ότι στους περισσότερους δεν αρέσει. Άλλα ζητούσαμε ως οπαδοί, άλλα θέλαμε και άλλα βλέπουμε και βιώνουμε. Και από την στιγμή που ακόμα και τώρα, πολλοί διαβάζουν αυτά που γράφουμε και μας βρίζουν και μας λένε μαλάκες που τα γράφουμε (γιατί είμαι σίγουρος ότι γίνεται αυτό) δεν πιστεύω ότι έχει αξία κάτι πλέον...

Κάποτε, είπα στον Νίκο (Red Dragon του μπλοκ) μία παρομοίωση για την ομάδα μας. Παρομοίασα, λοιπόν τότε την κατάσταση στον ΆΡΗ ως εξής: Του λέω, είναι σα να έχουμε μία γκόμενα να την έχουμε στα όπα όπα... Με τα δωράκια της, τα ταξιδάκια της, τα αραλίκια της, τα γούστα της κλπ και αυτή να μας κερατώνει, να μας κοροϊδεύει, να μας δουλεύει γενικότερα....

Η απάντηση του Νίκου ήταν ότι ο ΆΡΗΣ δεν είναι γκόμενα. Είναι ιδέα. Δεν είπα τίποτα... Όταν, όμως βλέπεις αυτή την ιδέα να γυρνάει μπούμερανγκ και να σε εκδικείται, τότε έχεις χάσει την ίδια σου την αξιοπρέπεια...

Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Με όλα αυτά, εμείς οι οπαδοί του ΆΡΗ χάσαμε την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μας ! ! !