Θα είναι πολύ δύσκολη η φετινή χρονιά...

Μετά από αρκετούς μήνες απουσίας από το blog αποφάσισα να γράψω κ εγώ την άποψη μου για την κατάσταση στην ομάδα.

Για να πω την αλήθεια όλο αυτό τον καιρό παρακολουθούσα τις εξελίξεις από απόσταση. Ειδικά για τα διοικητικά ούτε καν διάβαζα τα άρθρα. Τόσο πολύ ξενέρωσα...

Το 1ο παιχνίδι που είδα φέτος ήταν αυτό με τη Ρόμα κ το 2ο αυτό με τον Πανιώνιο. Περίμενα ότι δεν θα είμαστε καλοί αλλά πραγματικά απογοητεύτηκα από αυτά που είδα...


Τα γράφω επιγραμματικά:

1. Η έλλειψη πλάνου. Δεν είδα κάποιο πλάνο στο παιχνίδι μας. Οι παίχτες δεν ήξεραν τι ήθελαν μέσα στο γήπεδο. Να κρατήσουν μπάλα; Να παίξουν με αντεπιθέσεις; Να επικεντρωθούν στην άμυνα;

2. Γνώριζα ότι επιθετικά έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Θεωρούσα ότι αυτό που μας λείπει επιθετικά θα το καλύπταμε δίνοντας βάση στην άμυνα κ βγάζοντας περισσότερο πάθος στο γήπεδο. Δυστυχώς δεν είδα τπτ από τα δύο.

3. Η κάκιστη απόδοση τον "έμπειρων" παιχτών. Έβλεπες στον Πανιώνιο παίχτες όπως ο Μενδρινός να κάνουν όλο το παιχνίδι αλλά κ την διαφορά. Σε εμάς τπτ. Ειδικά αυτός ο Καπετάνος μου έσπασε τα νεύρα.

4. Η εύκολη όπως εξελίχτηκε ήττα από μία ομάδα που έχει τα ίδια προβλήματα με εμάς κ η οποία δεν έχει προπονητή (Ελευθερόπουλος; Έλεος...). Αυτές οι ήττες μετράνε διπλά. Στο 1ο ημίχρονο ο Πανιώνιος φάνταζε 2 κλάσεις ανώτερος από σένα κ στο 2ο ημίχρονο παρά τη αριθμητική υπεροχή δεν απείλησες.

5. Όταν με μία ισοδύναμη υποτίθεται ομάδα κάνεις μισή ευκαιρία τότε έχεις πραγματικά μεγάλο πρόβλημα. Να κάνω μία πρόβλεψη: Στα 30 ματς του πρωταθλήματος δε μας βλέπω να βάζουμε πάνω από 15 γκολ.

6. Πέρα από τον Γιαννιώτα κ τον Βελλίδη δεν είδα τπτ αξιόλογο στους υπόλοιπους παίχτες. Και δεν ξεχωρίζω μικρούς κ μεγάλους.

Διάβασα τα 2 προηγούμενα post του Jim και οφείλω να παραδεχτώ ότι ανήκω κ εγώ στους απαισιόδοξους. Θεωρώ ότι βασικός στόχος της ομάδας είναι η αποφυγή του υποβιβασμού. Ελπίζω να τα καταφέρουμε αν κ ομολογώ ότι θα είναι κάτι πολύ δύσκολο. Και με τις "αξιοζήλευτες" δημόσιες σχέσεις που έχουμε το έργο μας θα είναι ακόμη πιο δύσκολο...

Όπως βλέπετε δεν αναφέρθηκα πουθενά για στήριξη στην ομάδα. Δεν αναφέρθηκα διότι είναι κάτι που το θεωρώ δεδομένο. Μετά από πολλά χρόνια φέτος ήταν να μην πάρω διαρκείας καθαρά για οικονομικούς λόγους. Τελικά αποφάσισα να πάρω κ στη μπάλα αλλά κ στο μπάσκετ. Προσωπικά όμως δεν μετράω τη στήριξη στην ομάδα με το πόσα λεφτά της δίνεις.

Μ'αυτά κ μ'αυτά το παιχνίδι με τον Οφη την Κυριακή αποκτάει κομβική σημασία. Πρέπει οπωσδήποτε να κερδηθεί...

Υ.Γ. Το ματς με τον Πανιώνιο τη Δευτέρα πήγα να το δω έξω από το γήπεδο. Έπαθα πλάκα με το πλήθος τους κόσμου. Όλα τα μαγαζιά ήταν φουλ. Δεν έβρισκες καρέκλα να κάτσεις. Ο κόσμος διψάει για κάτι κάλο...

Υ.Γ. Να καλωσορίσω και εγώ έστω κ καθυστερημένα τον Vellidi στο blog μας. Όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά.