Τρίτη 14 Απριλίου 2015

ΆΡΗΣ 2006-2014 Part VI (Αμυντικά-κεντρικά χαφ vol 2)

Καλησπέρα σε όλους και χρόνια πολλά Χριστός Ανέστη. Ελπίζω να περάσατε καλά αυτές τις Άγιες μέρες με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και ελπίζουμε και στην ''Ανάσταση'' της χώρας μας, και φυσικά του ΆΡΗ μας!

Σήμερα, για άλλη μία τρίτη έχουμε τη σειρά αφιερωμάτων ΆΡΗΣ 2006-2014 και συνεχίζουμε με τη δεύτερη παρτίδα των αμυντικών-κεντρικών χαφ, των πιο σύγχρονων.





Μπάμπης Οικονομόπουλος: Μπάλα δεν ξέρει. Δεδομένο. Όμως όσα χρόνια έπαιξε στον ΆΡΗ, και ειδικά τα 2 τελευταία που είχε πιο αναβαθμισμένο ρόλο τα έδινε όλα σε κάθε παιχνίδι και γι' αυτό κερδίζει τα εύσημά μου. Παίκτης όχι για πολλά πολλά, πάντως.

Γιώργος Κατίδης: Λίγο μυαλό να είχε θα είχε γίνει πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Αλλά μιλάμε για άνθρωπο με χαμηλότερο IQ από μια πετσέτα. Βλαμμένο παιδί απλά.

Μανόλης Παπαστεριανός: Ο αγαπημένος μου παίκτης στον ΆΡΗ τα τελευταία χρόνια. Η πρώτη του σεζόν πέρασε σχετικά αδιάφορα, αλλά στη δεύτερη ήταν το κάτι άλλο. Ο MVP της χρονιάς 2012-13 (θυμάμαι είχαμε συμφωνήσει με τους περισσότερους εδώ στο blog), έδειξε σημάδια πραγματικού ηγέτη, κουβάλησε πολλές φορές την ομάδα στο κέντρο και έκανε πραγματικά τα πάντα. Αναμένω την επιστροφή του το συντομότερο δυνατό.

Γιούριτσα Βράνιες: Ήρθε, έκανε την αποθεραπεία του και έφυγε. Ήρεμος κι ωραίος. Α, έπαιξε και σε 2 ματς (σύνολο 59 λεπτά συμμετοχής παρακαλώ).

Βασίλης Τριανταφυλλάκος: Ποτέ δεν τον χώνεψα. Ή καλύτερα ποτέ δεν τον θεώρησα ποδοσφαιριστή. Επιτρέψτε μου να είμαι αρνητικά προκατειλημμένος με τον συγκεκριμένο γι' αυτό και δεν θα πω περισσότερα.

Νούνο Κοέλιο: Μέτριος παίκτης που η προσπάθεια και η αφοσίωσή του τον έκαναν να δείχνει πολύ καλύτερος από ότι πραγματικά είναι. Παίκτης του 5 που έπαιξε για 7 τη σεζόν που ήταν στον ΆΡΗ.

Ερωτόκριτος Νταμαρλής: Ξεκίνησε με πάρα πολλές υποσχέσεις, και γενικά όποτε έπαιξε ήταν πάρα πολύ καλός, όμως εξαφανιζόταν από τις αποστολές μυστηριωδώς και εν τέλει αποχώρησε. Και εδώ στον Αγροτικό Αστέρα ήταν το πρώτο εξάμηνο δεν έπαιξε ούτε ένα παιχνίδι για αδιευκρίνιστους λόγους..

Δημήτρης Ασλανίδης: Το πουλέν του Ψινάκη το μόνο που πρόσφερε στον ΆΡΗ ήταν να φέρει 2-3 κοριτσάκια παραπάνω στο γήπεδο. Και δεν είναι και σίγουρο. Από μπάλα.. αφήστε το καλύτερα.

Ανδρέας Ηρακλής: Μεγάλη συμπάθεια. Ασταμάτητο τρέξιμο, πολύ πάθος για τη φανέλα, φοβερός εργάτης. Ξεπέρασε τον σοβαρό τραυματισμό που είχε στην πρώτη του σεζόν και στη δεύτερη σεζόν ήταν από τους ελάχιστους που διασώθηκαν από το ναυάγιο.

Κώστας Κοτσαρίδης: Άξιζε περισσότερες ευκαιρίες τον 1,5 χρόνο που ήταν στον ΆΡΗ.

Παντελής Αντωνιάδης: Ακούστηκαν πάρα πολλά γι' αυτόν και έπαιξε 1 ματς ως αλλαγή όλο κι όλο.

Γιάννης Παπαδόπουλος: Ανύπαρκτος. Δεν δικαίωσε ούτε στο ελάχιστο τις προσδοκίες.

Αντώνης Τσιάρας: Έπαιξε το τελευταίο εξάμηνο του ΆΡΗ στην Σούπερλιγκ. Τίποτα το ιδιαίτερο αλλά σε όλα τα ματς τα έδωσε όλα.

Πέτρος Καμινιώτης: Πολύ καλός χαφ που για ομάδα Β' εθνικής θα ήταν ηγέτης και σε μέτρια ομάδα Σούπερλιγκ χρήσιμο εργαλείο. Πολύ τρέξιμο και αρκετά καλή τεχνική.

0 σχόλια: