Μωρό μου θα πάμε στη Γουατεμάλα

Τρέχα μάπα μου είπε ένας  φίλος θα αργήσεις  και θυμήθηκα τον Vardari που διόρθωνε τον RED  ότι στης εφτά θα είναι αργά στο chat box του blog.

Τρέχοντας λοιπόν και με πέντε λεπτά καθυστέρηση μπήκα στο γήπεδο στην θήρα1 όπου γινότανε χαμός.

Που να βρεις μέρος να σταθείς;

Είχε και τρομερή ζέστα, ο αγώνας είχε αρχίσει,  οι Αυστριακοί έχαναν την μια ευκαιρία μετά την άλλη ενώ εγώ αναζητούσα ένα μικρο άνοιγμα μέσα στον κόσμο να δω τον αγώνα.



Με τα βίας βρήκα ένα μέρος να σταθώ και άρχισα μέσα στην ζέστα να βλέπω:

• τον Χαβιτο να πουλάει την μπάλα εύκολα, 
• τον λιθουανο να χάνεται μέσα στο παιχνίδι, 
• τον Οριολ με τον Μισελ  να με κουράζουν περισσότερο από την αφόρητη ζέστα, 
• τις μεγάλες μπαλιές για τα κεφάλια των μέτριων μέχρι εκείνη την στιγμή Κοκε και Τσεζαρεκ....... 

κάπου εκεί δεν άντεξα πήγα στο κυλικείο για νερό που μαζί με την αστοχία των Αυστριακών ήτανε η μοναδική δροσιά !!!!!!!!!   

Ξεκινώντας το δεύτερο ημίχρονο κ έχοντας βρει μια πιο άνετη θέση στο Καυτό ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ διαπιστώσαμε ότι ήτανε αδύνατον να βλέπουμε την εστία του εξαιρετικού Σηφακη από εκείνη την θέση. Αρκεστήκαμε λοιπόν στο να ακούμε μόνο ένα ολόκληρο γήπεδο να ξαλαφρώνει από τις χαμένες ευκαιρίες του αντιπάλου!!!!!!!!!!!!

Έτσι μετά το 55ο λεπτό του αγώνα αρκεστήκαμε να βλέπουμε μόνο τις επιθέσεις της ομάδας. Είχε αρχίσει και ο μονόλογος του Άρη, ενός πολύ καλού, με πείσμα αλλά και δυνάμεις Άρη  που ψάχνει το γκολ χάνοντας ευκαιρίες και παίζοντας παράλληλα και καλό ποδόσφαιρο. Έτσι ξεχάσαμε την ζέστα και αρχίσαμε να τραγουδάμε μπας και μπει το πολυπόθητο γκολ.

Φτάνοντας προς το τέλος και ενώ όλα έμοιαζαν πως το 0-0 θα είναι το τελικό σκορ, ένας τύπος από την Γουατεμαλα ειχε διαφορετική  άποψη. Μας δρόσισε όλους και έδωσε και στον Αρη ενα γκολ ελπίδα για την επόμενη αναμέτρηση στην Αυστρία ....

Μωρό μου θα πάμε στην Γουατεμάλα φώναξε ο φίλος μέσω τηλεφώνου στην κοπελιά του ...........

Υ.Γ. Άργησα να γράψω την ανάρτηση διότι βρίσκομαι σε διακοπές κ το ιντερνετ εδώ κάτω είναι δυσεύρετο.