Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Κριτική παιχτών 2009 - 2010: Σεμπαστιάν Αμπρέου


Ο Washington Sebastián Abreu Gallo γεννήθηκε στην πόλη Minas της Ουρουγουάης στις 17 /10 /1976. Για να αναφέρουμε και μόνο τις ομάδες στις οποίες έχει αγωνιστεί ο Abreu θα πρέπει να αφιερώσουμε αρκετές σελίδες, οπότε απλά θα υπογραμμίσουμε ότι έχει αγωνιστεί συνολικά σε 20 ομάδες! Έχει επιτύχει συνολικά πάνω από 300 γκολ με τις ομάδες που έχει αγωνιστεί, ενώ με την εθνική του ομάδα έχει συνολικά 57 συμμετοχές και 30 γκολ!


Ο "El Loco" είναι ακόμη ενεργό μέλος της Εθνικής Ουρουγουάης, ενώ επιλέχθηκε από τον προπονητή του και θα βρίσκεται στην τελική 23άδα που θα συμμετάσχει στο ερχόμενο Μουντιάλ.

Για να αγωνιστεί βασικός λίγο δύσκολο, καθώς μπροστά του βρίσκονται οι: Ντιέγο Φορλάν (Ατλ. Μαδρίτης), Έντισον Καβάνι (Palermo), Λουΐς Σουάρες (Άγιαξ) και Σεμπαστιάν Φερνάντες (Μπάνφιλντ). Και μόνο όμως που επιλέχθηκε είναι κάτι τιμητικό για τον ίδιο (αλλά και πολύ καλό για τον Άρη, μια και θα λάβει χρήματα από την ομοσπονδία).



Γενικά

Πρόλαβε να παίξει μόλις σε 9 παιχνίδια / 5 γκολ (8 συμ. Πρωτάθλημα /3 γκολ και 1 συμ. Κύπελλο / 2 γκολ). Όλα τα γκολ που πέτυχε ήταν με κεφαλιές.

Για τον Loco γνωρίζαμε εξαρχής ότι δε μένει μεγάλο χρονικό διάστημα στις ομάδες που αγωνίζεται, αλλά σε εμάς έμεινε μόλις 6 μήνες! Το συμβόλαιό του κανονικά έληγε το καλοκαίρι, αλλά αποφασίστηκε ότι θα ήταν καλύτερο να λύσουμε από κοινού τη συνεργασία μας τον Δεκέμβριο. Πώς φθάσαμε μέχρι εκεί;

Το ντελίριο ενθουσιασμού που μας διακατείχε όλους την επομένη της μεταγραφής του Αμπρέου στον Άρη, μετριάστηκε άμεσα όταν τον είδαμε αγωνιζόμενο στον Άρη. Στο εντός έδρας παιχνίδι με την Ξάνθη ήταν μεν ο ήρωας του αγώνα, καθώς το δικό του γκολ στην εκπνοή μας χάρισε την νίκη, αλλά πριν μπει εκείνο το γκολ η εμφάνισή του ήταν απογοητευτική. Αργός όσο δεν πάει, άσχημος χειριστής της μπάλας, μόνιμα έπαιζε στην γραμμή του off side, ενώ για να μαρκάρει θα έπρεπε να τον πάρει από το χέρι ο Μαζίνιο!

Όλοι μετά από εκείνο το γκολ πιστέψαμε ότι θα έβρισκε ψυχολογία και θα ανέβαινε μέσα στο γήπεδο. Οι προσδοκίες μας διαψεύστηκαν στον εκτός έδρας αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Δε θα πω τίποτα για εκείνο το παιχνίδι γιατί δε θέλω ούτε καν να το θυμάμαι.

Ωστόσο αυτό που του αναγνωρίζουμε είναι η αποτελεσματικότητα που είχε με το κεφάλι. Το γεγονός ότι σε 9 συμ. σημείωσε 5 γκολ όλα με κεφαλιές κάτι λέει. Επιτέλους με τον Αμπρέου στην 11άδα ο Άρης ήταν απειλητικός στο ψηλό παιχνίδι και στα στημένα. Γενικότερα έτρωγε και έδινε πολύ ξύλο ως μοναδικός προωθημένος. Χαρακτηριστικές οι φάσεις που τον τραβούσαν και τον έσπρωχναν αλλά αυτός την κεφαλιά την έπαιρνε.

Όταν ήρθε ο Κούπερ, από τον Αμπρέου ζητούσε να πιέζει (λέξη άγνωστη για τον ίδιο). Φαντάζεστε να παίζαμε 4-4-2 και ο ένας από τους δύο επιθετικούς να ήταν ο Αμπρέου; Το κέντρο μας θα φαινόταν σαν τρύπιο και τα δύο αμυντικά χαφ θα έπρεπε να παίρνουν αναβολικά!

Συνοψίζοντας για τον Αμπρέου πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές η μεταγραφή του ήταν σχετικά επιτυχημένη. Οι φανέλες που πούλησε, το γεγονός ότι το όνομα του Άρη ακούστηκε σε όλο τον κόσμο καθώς και η αποτελεσματικότητα που έχει ο άνθρωπος αυτός με το κεφάλι (τα σημαντικά γκολ που σημείωσε έστω σε αυτές τις λίγες εμφανίσεις - ειδικά τα γκολ του κυπέλλου) ήταν γεγονότα θετικά για την οικογένεια του Άρη.

Ειλικρινά πιστεύω ότι αν ο Αμπρέου τελείωνε τη σεζόν στον Άρη θα πετύχαινε τουλάχιστον 15 γκολ. Το πρόβλημα θα ήταν ότι η ομάδα θα έπρεπε να παίζει σίγουρα με άλλο σύστημα, αλλά και θα έπρεπε όλη η ομάδα να παίζει για το κεφάλι του Αμπρέου (σέντρες και άγιος ο Θεός)...

Πάντως άλλον Αμπρέου εγώ θυμόμουν και άλλον Αμπρέου είδα στον Άρη: ήξερα ότι είναι αργός αλλά όχι και έτσι. Ήξερα ότι με την μπάλα στα πόδια δεν ήταν καλός, αλλά όχι να χάνει τετ α τετ... Ήξερα ότι δεν μάρκαρε, αλλά όχι τελείως!!!


Highlight

Αναμφίβολα, αν στον Νέτο οφείλεται κατά το ήμισυ η πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου (λόγω Ξάνθης), το άλλο μισό οφείλεται στον Loco που με τα δύο γκολ που πέτυχε μέσα στον Ασπρόπυργο μας έδωσε στην ουσία τη δυνατότητα να συνεχίσουμε την πορεία μας. Ο Μαζίνιο μάλλον είχε πετάξει λευκή πετσέτα από τον πάγκο, η ομάδα δεν βλεπόταν (από ότι περιέγραφε ο speaker του Αρης FM), αλλά αν έχεις μια προσωπικότητα σαν τον Αμπρέου κάτι τέτοια ματς τα καθαρίζεις. Θα ήθελα να δω τον Αμπρέου να παίζει στην Τούμπα, δυστυχώς ας όψεται η εθνική του ομάδα που φέτος δεν τον άφησε ήσυχο.


Χειρότερη Στιγμή

Χωρίς δεύτερη σκέψη θα πω ότι ήταν ολόκληρο το παιχνίδι που έκανε κόντρα στον Παναθηναϊκό εκτός έδρας. Έχασε γκολ που δεν χάνονταν ενώ κατόρθωσε να βάλει και αυτογκόλ! Η φάση του τετ α τετ με τον Τζόρβα πραγματικά ήταν ανεπανάληπτη.


Γκάλοπ

5 σχόλια:

RedDragon είπε... 4 Ιουνίου 2010 στις 3:40 μ.μ.

Φίλε Vardaris είναι σαν να έγραψα το post εγώ. Ακριβώς τα ίδια πιστεύω.

Σε δηλώσεις του πρόσφατα στην Ουρουγουάη είπε ότι δεν την πάλευε στον Άρη λόγω γλώσσας. Κ ότι έκανε αστεία στα αποδυτήρια κ δεν τα καταλάβαινε κανείς.

Ρε Αμπρέου για χιομορίστα σε πήραμε ή για να βάζεις γκολ;

KANTHAR0S είπε... 4 Ιουνίου 2010 στις 4:41 μ.μ.

Αν είχαμε δυνατή ραχοκοκκαλιά, τουτέστιν αμυντικά χαφ, ο Λόκο όχι μονο χωρούσε στην εντεκάδα, αλλά έχω την εντύπωση ότι μαζί με τον Κάμπορα θα καταστούσαν ένα φονικό επιθετικό δίδυμο. Φυσικά αυτό θα προϋπόθεται την παρουσία του Κόκε στον πάγκο.

Και έχεις δίκιο όταν λες ότι η μεταγραφή του ήταν σχετικά επιτυχημένη. Τι να πει κι ο Γκρασιάν!

Καλησπέρες!

Wackenas είπε... 4 Ιουνίου 2010 στις 6:22 μ.μ.

Εγω πιστευω αν τον ειχαμε μεχρι το τελος της σεζον θα ειχε πανω απο 10 γκολ.Μπορει να μην εχει πολλα αλλα οταν μπαινει η μπαλα στα διχτυα ξεχνιουνται ολα.
Οσο επαιξε βοηθησε.
Δηλαδη ο καμπορα δεν εχασε κανενα τετ α τετ;
Καλα ας μην μιλησω για κοκε.....

jim είπε... 4 Ιουνίου 2010 στις 7:39 μ.μ.

Ο Αμπρεου ηταν περισσοτερο κεφαλοσφαιριστης απο οτι ειδαμε..Για το στοιχειο αυτο ηταν πολυ καλος αλλα μονο για αυτο πληρωνοταν παρα πολυ..Σε υπεραξία θα ελεγα...Και γω πιστευω φιλε Wackenas οτι θα εβαζε 10 γκολ αν εμενε αλλα αυτο θα σημαινε αλλα αρνητικα τα οποια θα στοιχιζαν στις αλλες γραμμες..Θα έπρεπε να προσαρμοζουμε το παιχνιδι μας πάνω του, παιζοντας με ψηλες μπαλιες και να τρεχουν οι αλλοι γι' αυτον και γενικα δεν θα μας εβγαινε σε καλο αυτο...Θα ειχαμε αλλα προβληματα αγωνιστικα..

Ανώνυμος είπε... 7 Ιουνίου 2010 στις 5:01 μ.μ.

Δηλαδή συγνώμη, άρεσε σε κάποιους αυτός ο παίχτης; Δεν άντεχα να βλέπω τα παιχνίδια με Αμπρέου μέσα. Μια αηδία. Γιόμες διαρκώς να σημαδεύουν το κεφάλι του Αμπρέου. Ευτυχώς που έφυγε, ήταν καταστροφή σκέτη, σαν να παίζαμε με 10 και όχι με 11. Ανύπαρκτος στον αγωνιστικό χώρο, κατασκηνωτής στην αντίπαλη μικρή περιοχή. Το μόνο καλό που έκανε ήταν τα γκολ με τον Ασπρόπυργο, συμφωνώ. Όσο θυμάμαι όμως το τετ α τετ που έχασε στον αγώνα με τον βάζελο (που πήγαινε πάνω στη μπάλα με στιλ κυρίας που βγήκε να βολτάρει με 10ποντες γόβες στο πλακόστρωτο) μπρρρρρρ!!!!

haris3